Ook in deze tijd gebruiken misdadigers een pistool of ander wapen om iemand iets te laten doen wat zij willen. Misdadig, maar wel zeer overtuigend, want je kiest liever voor je leven dan je geld! En iemand met een wapen heeft de macht!
Mogelijk hebben zo stamhoofden met behulp van hun strijdhamer of -bijl hun bijeenkomsten geleid. Als je wat mocht zeggen wees het stamhoofd ermee naar je. En als je te lang van stof was, liet het stamhoofd de bijl vast al een beetje heen en weer bungelen. En als je zo onverstandig was om standpunten te verkondigen die het stamhoofd niet fijn vond, kon je een klap op je kop verwachten. ‘Dat waren nog eens tijden!’, zullen sommige voorzitters van nu wel eens verzuchten.
In deze tijd is de hamer een symbool geworden van de voorzitter. Bij aanvang van het voorzitterschap ontvangt de voorzitter de voorzittershamer van het bestuur of scheidende voorzitter. En ontvangt met overdracht van de voorzittershamer ook de officiële aanstelling als voorzitter.
De voorzitter opent en sluit de vergadering met een tik van de voorzittershamer. Ook hamert de voorzitter de officiële besluiten af. De korte felle tik die de voorzittershamer maakt, vormt een afrondend besluit in de vergaderingen. Iets is afgehamerd.
Geweld wordt niet meer gebruikt. Er zijn ons geen gevallen bekend waarbij de voorzitter de voorzittershamer op iemands hoofd heeft neer laten komen. Al moeten ze toch echt wel eens in de verleiding zijn gekomen.